သူ အသက္ ၃ႏွစ္ခြဲ အ႐ြယ္မွာ ကယ္လီဖိုးနီးယားက rePlanet အမႈိက္သိမ္းစင္တာကို သြားလည္ရင္း ဒီ ဘူးခြံ ပုလင္းခြံသိမ္းဖို႔ဆိုတဲ့ အႀကံကို ရခဲ့တာပါ။ ၃ႏွစ္ခြဲဆိုတာ ငယ္လြန္းတဲ့ အ႐ြယ္ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕မိဘေတြက ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕လုပ္ငန္းစတင္ဖြင့္လွစ္ေၾကာင္း တစ္လမ္းလုံးကိုေၾကျငာၿပီး အိမ္နီးနားျခင္းေတြရဲ႕ ဘူးခြံ ပုလင္းခြံေတြကို ႏိုင္သေလာက္ လိုက္ေကာက္ပါေတာ့တယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ျဖစ္ျဖစ္ ၊ သူ႔ရဲ႕စက္ဘီးေလးကိုစီးၿပီးေတာ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လိုက္သိမ္းတာပါ။
ငယ္႐ြယ္ေပမယ့္ စီးပြားေရးဝါသနာပါတဲ့ Ryan ေလးဟာ အားလပ္ခ်ိန္တိုင္းမွာ သူ႔ရဲ႕ အမႈိက္သိမ္းစီးပြားေရးလုပ္ငန္းကို လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အခု သူ႔အသက္ ၇ႏွစ္ ရွိသြားပါၿပီ။ သူ႔ရဲ႕ ကုမၸဏီနာမည္ကိုေတာ့ Ryan’s Recycling Company လို႔ အမည္ေပးထားပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ကုမၸဏီမွာ customer ေပါင္း ၅၀ ေတာင္ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သလို လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ဘူးခြံ ပုလင္းခြံေပါင္း ၂သိန္းေက်ာ္ကို သိမ္းခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဒီဘူးခြံေတြကို ျပန္သြင္းတာက သူ႔ရဲ႕ဝင္ေငြျဖစ္ပါတယ္။ ဘူးခြံ ၁ခုကို ၅ဆင့္ ၊ ၁၀ ဆင့္ ၊ ၁၅ ဆင့္ အသီးသီးရပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္အမႈိက္ေကာက္တဲ့လုပ္ငန္းကို အသက္ ၃ႏွစ္ခြဲကတည္းက လုပ္ခဲ့သူပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္နီးနားျခင္းေတြ ဒါမွမဟုတ္ အျခားအိမ္တစ္ခ်ိဳ႕ဆီကေန အမႈိက္ေတြကို သိမ္းေလ့ရွိပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ္သိမ္းခဲ့သမွ် ဗူးခြံ ၊ပုလင္းခြံေတြကို ေရတြက္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၂သိန္းေက်ာ္ပါၿပီ။
အခု အထိ ကြၽန္ေတာ္ေငြဘယ္ေလာက္ရွာၿပီးၿပီလို႔ ထင္ပါသလဲ။ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၁၀၀၀ အတိပါ။ ကြၽန္ေတာ့္အေဖ နဲ႔ အေမက ကြၽန္ေတာ္ရွာထားတဲ့ေငြေတြကို ကြၽန္ေတာ္ေကာလိပ္တက္တဲ့အခါ သုံးႏိုင္ေအာင္ စုေပးထားတယ္။ ကိုယ့္ေငြနဲ႔ ကိုယ္တက္ႏိုင္ေအာင္ေပါ့ဗ်ာ။
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ မစုခ်င္ဘူးခင္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္က အမႈိက္သိမ္းတဲ့ ထရပ္ကားအေသးေလးတစ္စီးေလာက္ ဝယ္ခ်င္တာ။ ဒါမွ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ကို ဒီထက္ပိုတိုးခ်ဲ႕ႏိုင္မွာ မဟုတ္လား။ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္စလုပ္ဖို႔ဆိုတာ မခက္ဘူးလို႔ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဘာမွမရွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လို ကေလးေလးတစ္ေယာက္ေတာင္ လုပ္ႏိုင္ေသးတာပဲ။
ၿပီးေတာ့ အမႈိက္ေတြကို စနစ္တက်စြန႔္ပစ္တာ ၊ သိမ္းတာ ဆိုတာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိမ္းသိမ္းရာေရာက္တယ္ မလား။ ပုလင္းေတြကို သမုဒၵရာထဲကို မစြန႔္ပစ္တဲ့အတြက္ ေရသတၱဝါေလးေတြရဲ႕ အသက္ကို ကယ္ဆယ္ၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ လူေတြစြန႔္ပစ္တဲ့ ဒီပလတ္စတစ္ပစၥည္းေတြေၾကာင့္ ေရသတၱဝါေလးေတြေသေနရတာကို ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ႐ြယ္တူကေလးေတြကိုလည္း ကြၽန္ေတာ့္လိုပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီအလုပ္ဟာ တကယ္ေကာင္းတဲ့အလုပ္ပါ
” ဒီအလုပ္ကို သူ႔ဘာသာလုပ္ဖို႔ အႀကံရတာဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း မတားပါဘူး။ သူလုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ပံ့ပိုးေပးတယ္။ သိမ္းတဲ့အလုပ္ကို သူ႔ဘာသာလုပ္တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က သုံးပတ္မွာ ၁ရက္ေလာက္ေတာ့ သူသိမ္းထားတဲ့ ပုလင္းခြံေတြကို recycling စင္တာကို သြားပို႔တဲ့အခါ ကားဒ႐ိုင္ဘာလုပ္ေပးပါတယ္။ ေနာက္ပုလင္းခြံ ဘူးခြံေတြ အရမ္းမ်ားလာတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ဖန္ ၊ အလူမီနီယံ နဲ႔ ပလတ္စတစ္ အမ်ိဳးအစားခြဲေပးတဲ့အခါ ကူညီေပးပါတယ္။ ဒါပါပဲ” လို႔ ဆိုပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕အလုပ္ဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာပဲ အဆင္ေျပမွာျဖစ္ေပမယ့္ ၇ႏွစ္သားကေလးငယ္ရဲ႕ စိတ္ကူး နဲ႔ အလုပ္လုပ္ခ်င္စိတ္ ၊ မိဘေတြရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈတို႔ကို ခ်ီးက်ဴးရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
Credit – Hlataw